Најголемата тајна во светот е разоткриена - Освалд не го убил Џон Кенеди затоа што работел и за него и брат му Роберт

Есента 1963 година омразата го достигна својот врв. Сите три страни – ЦИА, кубанските избеглици и мафијата – сите тие имале иста агенда и преклопување на целите.

Улогата на Ли Харви Освалд и убиството на Џон Кенеди, е истовремено и едноставна и сложена.
Едноставно е затоа што Освалд всушност бил многу млад и едноставно момче кое владата, полицијата и медиумите, погрешно го имаат претставено.

Сложена е поради необичното вклопување на сетот на случајности и комбинацијата на замрсени конфилкит и комплицирана одмазда.

„Ниту едно добро дело не поминува неказнето“, е изреката која во целост ја опишува приказната на Ли Освалд.
Неговиот наивен пристап на животот поготово ја осигура трагедијата во која се најде на 24 ноември 1963 година.

Што и да сте слушнале за Ли Харви Освалд најверојатно доаѓа од потеклото на ултра тајниот тим на ЦИА кој ги има надгледано секој аспект на убиството на претседателот Кенеди.

Точно, потеклото од нивната пропаганда и огромниот број на дезинформации кои се раширија со цел заташкување на убиството на поранешниот претседател на САД.

Пред да почнете да го читате текстот, заборавете на предрасудите и се што до сега сте слушнале за Ли Харви Освалд. Сите докази и сведочења на кои ќе наидете во овој текст се извадени од текстови и овозможуваат директен увид во модусот на типичното ЦИА убиство и операција на False Flag.

Благодарение на интернетот, денеска постои цело богатство на информации и податоци кои се однесуваат на убиството на Џон Кенеди и неговото заташкување.

Се случуваат и состаноци кои ги имаат потврдено јавните белешки. Датумите и времето ги потврдија автентични новинарски извештаи. Клучните поединци ги имаат идентифицирано информациите од прва рака, при што се потврдени и нивните соучесници.

Клучната врска и заверите се поткрепени со факти.

Ли Харви Освалд ќе остане запаметен како неопеан јунак на кого ЦИА, ФБИ и полициската служба на Далас, сосема педантно го имаат сместено. Го наместија затоа што ЦИА дозна за неговиот близок однос со братот Кенеди, а Џон беше познат по своето незадоволство со злоупотребата на моќта на ЦИА.

И Џон и Роберт имале намера да ги елиминираат сите тајни операции кои ЦИА ги спроведувала со мафијата и избеглиците од Куба, кои сакале да го видат Фидел Кастро мртов. По фијаското со „Заливот на свињите“ Џон Кенеди стана одлучен во својата намера да ја разоткрие ЦИА, ако не и засекогаш да ја затвори.

Последицата од расправата на власт се одвивала во исто време кога Боби Кенеди објави војна против организираниот злочин, особено против италијанската мафијашка фамилија во Њујорк, Чигако и Њу Орлеанс.

Еден од членовите на мафијата, Карлос Марчело – „Кум“ на мафијата во Њу Орлеанс – стана главна мета на правното одделение на полицијата.

Токму користењето на мафијашкиот карактер за инфлитирање на ЦИА во кубанските бегалци, чија цел била крај на режимот на Кастро, Освалд му било наложено од страна на Роберт Кенеди да се инфилтрира во таа опасна операција.
Убиството на уште еден шеф на државата – Фидел Кастро била последната работа со која браќата Кенеди сакале да имаат врска.

Неуспехот на убиството на Кастро изгледа само ја засили предноста на кубанските избеглици, кои ја сакале назад својата држава по секоја цена.
ЦИА најмила уште неколку платени убијци – фантатици кои ја објавија нивната валкана работа.

Оваа соработка меѓу трите организации, е клучна за расветлување на целокупната слика. Сите имале иста цел, да ја вратат Куба. На крај, на крајот, Хавана станала вистинско место за меѓународна собирка на коцкари, трговци од разни бранши, особено оружје.

Кога Кастро конечно ја превзема Куба во 1959 година, настана вистински хаос. До тогаш Куба забрзно стана главна карика во растечката меѓународна илегална трговија со дрога. Кога Кастро го затвори секое можно казино тој ја забрани секоја илегална трговија на дрога, што последично влијаело на профитерството на кубанскиот пазар.

Таа 1959 година очигледно не беше добра година за Куба. Капиталистичкиот сон се претвпри во комунистичка „ноќна мора“ со герилска револуција која го исфрли прекумерниот корумпиран режин на Фулгенција Батиста.

 

Овие сомнителни активности – меѓународната илегална трговија со дрога – биле средишниот бизнис кој ја поврзал ЦИА со Кубанците и мафијата. Нивните приходи од продажбата на дрога се до толку профитабилни да биле подготвени на се само за да ги повратат.

Тврдоглавите кубански капиталисти немаат намера да се соочат со стрелачкиот вод на Кастро, па како избеглици побегнаа во Мајами и ЊуОрлеанс.

Токму овој град стана магнет за фанатиците кои ќе учествуваат во каква било завера која би овозможила да го повратат кубанскиот рај.

Најмногу ги дружи омразата кон Фидел Кастро.

Кога администрацијата на Кенеди одби да го поддржи овој проект, кубанските избеглици ја насмерија омразата кон претседателот, мешајќи се во мафијата и ЦИА.

Есента 1963 година омразата го достигна својот врв. Сите три страни ЦИА, кубанските избеглици и мафијата, имаа иста агенда и цели.

Целиот бес го насочија кон претседателот Кенеди.

Оформена е група со цел да ја превземе контролата над Куба, која вклучува ултра таен тим на ЦИА кој е мобилизиран за да го скине шефот на државата, воените лица и сите останати кои им застанале на патот за измена на режимот.

Роберт Кенеди знаел дека се подготвува завера за да го тргнат. Тој бил полн со живот, за разлика од својот постар брат кој често идел на медицински прегледи.
Неговиот инстикт за преживување од тие причини се изострил, се свртел кон својот брат како можен наследник, додека на него му било сеедно затоа што знаел дека може да биде убиен секој момент.

Како државен обвинител. Боби бил свесен за тоа што се случува на улиците поготово во Мајами и Њу Орлеанс. Така ги добивал информациите од прва рака за организираниот анти Кастро проект.

Токму тогаш дознал Роберт за истражниот апарат за анти Кастро активностите, кој ги финансирала ЦИА, требало истите подоцна да бидат искористени за гаснење на ЦИА.

Ален Далс, првиот цивилен директор на ЦИА бил длабоко вмешан во промената на режимот со остатокот од светот.

По неуспехот во Куба, Далс и неговите соработници биле приморани да дадат отказ што само дополнително го потпалил кубанскиот проблем.

Се зборува дека во анти Кастро проектот биле вмешани и Буш постариот, Ричард Никсон, Бери Голдватер, Едгар Хувер, Линдон Б Џонсон, и многу други бизнисмени.

Било прилично незгодно да една комунистичка држава се наоѓа во дворот на Америка, а поготово да истата влијае на комерцијалните интереси во Средна и Јужна Америка.

ЦИА, фанатичните кубанци и мафијаши всушност биле само алатки на војната која беснеше меѓу капитализмот и комунизмот.

Но, историјата била на страната на заговорачите на војната, а не на мирот, што е успех на трагичното убиство извршено во шеесетите години.

Кога дошло 1963 година сите пари, ресурси, време, енергија, лица и тренинг кој биле насмерени на Фидел Кастро просто биле преусмерени на претседателот Кенеди.

Од овие и други причини Боби Кенеди го одбрал Ли Харви Освалд ултра тајниот шпиун кој требало да се инфилтрира во движењето на ЦИА, кубанците и мафијата. Освалд на тој начин сам по себе претставувал противник на објавување на операцијата.

Тој е роден во Њу Орлеанс па затоа таму добро и се снаоѓал. Исто така живеел во Далас кога се вратил од СССР. Сепак она што го направил најпогоден за оваа улога, е неговиот животен афинитет кон социјализмот и комунизмот.

Поради тоа што Освалд прилично се интересирал за комунизмот, тој побегнал во СССР уште како млад, пред да наполни 20 години.

Роберт Кенеди знаел дека Освалд е одличен за таа улога и дека ќе биде доволно храбар за да скокне меѓу три огна во Њу Орлеанс.

Знаел и дека може да има доверба во Освалд, и знаел дека Ли Харви ќе биде волен да ја жртвува својата животна работа за повисока цел, нешто што и го направил.

Иако никогаш не се одрекол од американското државјанство, Освалд без проблеми се вратил во САД со руската жена и дете. Се смета дека такво нешто можел да му овозможи само државниот обвинител на САД.

Уште една необична работа е што враќањето на Освалд во САД не е пропратен со медицински третман, на негово големо разочарување. Навистина како е можно медиумите да го пропуштат враќањето на граѓаниот на САД од СССР.

Токму затоа што Роберт Кенеди имал намера да го искористи Освалд, медиумите не смееле да бидат вмешани.

Ле Освалд бил човек кој очајнички ја барал својата улога во животот и се смета дека баш тогаш е доведен во служба на Роберт Кенеди.

За жал на Освалд, ЦИА точно знаела на кого е лојален. Замката за него се подготвувала уште од првиот момент кога се појави во Њу Орлеанс.

Освалд по инфитрацијата набрзо станал свесен за заверата и интригите кои се допирни за сите страни. Но, во Далас во октомври 1963 година станал свесен за заверите да се убие претседателот.

Мислејќи дека со своето душкање, дошол до откритие на заверата, Освалд влегол директно во замката испланирана во Далас.

Вистинската иронија е тоа што токму Освалд го спречил убиството на Кенеди три дена претходно во Чикаго, запечатувајќи си ја на тој начин судбината.
Не само што Освалд немал ништо со убиството на Кенеди, туку работел и на тоа да го спречи истото.

Откако дознал за планот во Чикаго, тој дојавил во ФБИ, да го предупреди Џон Кенеди за да не патува, во ноември 1963 година.
Поради неуспехот на овој план, браќата Кенеди го спуштија гардот, сметајќи дека се сигурни.

 

Откако Освалд известил за заверата, верувале дека и во иднина ќе бидат известени за слични планови.

Но, изгледа дека неуспешниот обид за убиство, на 2 ноември, всушност бил исцениран со таа цел, за да на Кенеди му обезбедат чувство на лажна сигурност.

Можно е Освалд, не знаејќи, искористен во тој настан да достави информации кои биле интегрален дел од заверата за убиството во Далас.

Истовремено ЦИА се подготвувал за јавно убиство во Далас, поставувајќи го Освалд како замјка, заробувајќи го во зградата за складирање на книги во една школа во Тексас.

Разбирањето на традиционалните структури и начинот на делување на ЦИА на тајни операции е клучно за сваќањето на начинот на кој Ли Освалд е изигран.

Прво сите тајни операции на ЦИА се поделени така што секој поединечно го знаел само она што е клучно за она што требало да го направи. Другото за секоја компонента и фаза на операција бира се што можно помалку за соработниците.

Трето посоти минимален конткат меѓу платените убијци и нивните нарачатели, меѓу доносителите на одлуги, планерите и спонзорите и курирот.

Поради тоа Освалд го знаел само она што му е речено по повод на заверата во Далас.

Според разни тврдења нарачателот на Освалд бил Давид Атле Филипс, кој е роден во Далас и кој е добро поврзан со меѓународната известувачка заедница. Неговата врска со Алфа 66 – организацијата за анти Кастро Куба - била трн во око за браќата Кенеди.

Поради овие ограничени пристапи на вистинските ЦИА правила на игри, Освалд добивал нецелосни и/или лажни информации за заверите кои биле планирани за 22 ноември во Далас.

Токму поради тоа неговиот надзорник во тексашката школа ја повикал полицијата во Далас да ја пребара зградата поради „наводните“ убијци веднаш откако се случило убиството. Освалд за тоа време седел со шефот во собата за состаноци не знаејќи дека убиството воопшто и се случило.

Тогаш Освалд почнал да паничи. Не можел да се соочи со настаните кој наеднаш почнале да се случуваат околу него. Тогаш почнал да сфаќа дека се е наместено.

Го фатила паника, која го отсликала неговиот очај, допринела за искривување на сликата која федералците сакале да ја покажат во јавноста.

Но, кога Освалд на национална телевизија рекол дека е невин и дека не знае ништо за заверата за убиството, тимот на ЦИА за заташкување се нашол во сериозни проблеми. Имено Освалд имал толку можни врски со организациите во Њу Орлеанс, што неговото сведочење можело да предизвика катастрофа.

Тој можел да ја разоткрие заверата усмерена на рушење на администрацијата на Кенеди.

Неговото сведочење, можело да биде искористено од страна на ЦИА против Роберт Кенеди, како наводен соучесник во самото убиство.

Сепак аферата за убиецот на Освалд, Џек Леон Руби, покрена низа на можности, кои подразбирале и негова вклученост во заверата.
Тоа значи дека Руби добил наредба од некој над него, и така целаташема почнала да се одмотува, дел по дел, личност по личност, сторител по сторител. Врвот почнал да се плаши дека ќе биде  идентификуван.

Просто кажано неверојатен е фактот колку луѓе загинале или умреле по убиството на Џон Кенеди. На таа речиси бесконечна листа се наоѓаат голем број на самоубиства, чудни несреќи и убиства.

Јасно е дека Ли Харви Освалд не ги познавал сите тие луѓе, но постоеле низа на луѓе кои знаеле точно што ќе се случи тој судбоносен студен ден.
За негова нереќа, Ли Освалд бил еден од малобројните кои не знаеле дека Џон Кенеди ќе биде убиен во Далас на 22 ноември 1963 година.

Интересно е колку оваа приказна е неуништива. Тоа е една приказна покрај 11 септември која предизвика толкаво внимание, истражување и енергија.

Но, лажните операции денеска се разоткриваат една по друга, како жртвени јагниња биле употребувани за нивно остварување.

Сега е установено дека Сирган Сирхан не го убил Боби Роберт Кенеди, исто како што Џејмс Ерл Реј не имал ништо со убиството на Мартин Лутер Кинг. Дури и семејството Мартина Лутер Кинг тоа го потврдила.

Исто така и Тимоти Мекеј го наместил бомбардирањето на Оклахома Сити.

Слично на тоа се повеќе докази и сведочења кој ги докажуваат 19 муслимански терористи немале никаква врска со лажната операција на 11 септември која ја имплементираше федералната влада на САД.

Очигледно е употребата на Освалд како жртвено јагне кое претставувало продолжение на серијата небројни чудни настани во наредните 50 години. Велиме небројни затоа што голем дел од тие злочини кои барале жртвено јагне не биле објавени во мејнстрим медиумите.

Навистина граѓаните на САД барале објективна, непристрасна, научна истрага за Освалд, за да се докаже дека бил невин. Па оттука се наметнува прашањето а кој е виновен? И што е уште поважно „Зошто тоа е направено?

Не можеме пак, да не се запрашаме што тоа Боби Кенеди го знаел за Ли Освалд за да може да ја провери ултра-тајната и чувствителна операција. Можеби тоа е фактот што Освалд службено го тренирала ЦИА и дека работел за Поморскиот известувачки уред (Office of Naval Intelligence)?

Во писмото Џон Мекон, директорот на ЦИА упатен од Џејмс Раул шефот на Тајната служба на САД, потврден и важен дела од режимот на Освалд.

 

Како поранешен маринец, Освалд поседувал неопходни квалификации кои биле потребни за ваквата опасна мисија против Кенеди.

Како некој кој го жртвувал својот живот за државниот обвинител на САД и претседателот на САД, Освалд би трбало да биде постхумно одликуван со Медел на честа и Претседателскиот медал на слобода.