Хрватските хулигани го скараа државниот врв: Милановиќ ги критикува Грците, Пленковиќ смирува

Дивјачкиот поход на фудбалските хулигани под маската на „Бед блу бојс“ во Грција дополнително ги затегна односите меѓу Пленковиќ и Милановиќ.

Директната поддршка на шефот на државата за хулиганите кои чекаат понатамошни постапки во затворите низ Грција, создаде големи проблеми и за хрватската дипломатија, бидејќи Милановиќ директно ги обвини грчкото правосудство и државата дека спроведуваат „воена состојба“ против „навивачите“ и дека ги третираат како воени заробеници.

Премиерот Андреј Пленковиќ апелираше до родителите на хулиганите да престанат да бараат „поддршка“ за Милановиќ, бидејќи тоа им штети на нивните деца и нивната иднина, а дипломатите го оневозможуваат да се договорат за најдоброто решение зад сцената. Порака до Милановиќ упати и грчкиот премиер Кирјакос Мицотакис, кој истакна дека Грција е членка на ЕУ каде и во такви случаи важат европските норми. Така, Зоран Милановиќ додаде уште една членка на ЕУ на својата листа на земји и политичари со кои се скарал, а неговите напади врз многу други европски земји и раководството на ЕУ се постојани.

Реакциите во Хрватска укажуваат дека претседателката се подготвува за втор мандат и се обидува да ги придобие гласачите со своите популистички изјави. Во овие изјави нема многу идеологија, па Милановиќ лебди меѓу левицата и екстремната десница и затоа е единствениот шеф на државата што го имала Хрватска. По краткотрајното примирје со премиерот, очигледно почнуваат нови конфликти, а гордиот шеф на дипломатијата Грлиќ Радман, со кој и Милановиќ е во војна, апелира повеќе да им се „помогне“ на хрватските „навивачи“ во Грција.

Поддршка за Милановиќ во неговите ставови дека Грција ги крши човековите права на стоте млади луѓе кои направија страшен хаос искажа само фудбалската елита во земјата и Католичката црква, бидејќи надбискупот од Риека, Мате Узиниќ, рече „не можеме едноставно прогласете ги за хулигани и измијте ги рацете од нивната судбина“. Сите останати бараат конечно да се направи нешто за да се спречат хулиганите на стадионите и хрватскиот фудбал да не се меша со фашистички испади. Но, недостасуваат вистински иницијативи и сега се собираат политички поени за овој случај, а нема вистинска волја да се спречат дивјаците и насилниците. Во Сплит се појавија графити против Милановиќ, каде што го нарекуваат „Југословенка“ и „предавник“, но му се дава поддршка за неговите ставови кон затворените „лоши сини момчиња“.

Срамот на хрватскиот спорт тешко може да се испере, особено кога политиката се вмеша во нешто што треба да биде само работа на полицијата и судството. А во Хрватска не може да помине ниту еден настан, а претседателот и премиерот да немаат дијаметрално различни ставови, со што политичкиот дух се изострува до точка на вриење.