Историските податоци покажуваат дека вакцините не се тие кои што не спасиле од заразните болести!

Дали нас вакцините всушност не штитат од вирусите и болестите како што тие тврдат? Ако сте добиле вест или информација од мејнстрим (масонските) медиуми и образовните извори, тогаш никогаш немало потреба да се запрашате дали вакците се ефективни.

Но, доколку ги погледнете историските податоци за вакцините, ќе забележите дека тие не се одговорни за падот на појавата на болестите во последните 100 години воопшто.

Историски докази

Фрлите поглед на некои од историските податоци кои ги прикажуваат различните програми на вакцините и избивање на истите болести веднаш или неколку години подоцна.

Во Англија во 1871/72 година 98% од жителите во добата меѓу 2 и 50 години се вакцинирале против големи заболувања, но потоа кај нив се појавила најлошата епидемија на големи заболувања која не се појавила никогаш претходно. Дури 45.000 смртни случаи. (извор The Hadwen Documents)

Во Германија задолжителното масовно вакцинирање против дифтеријата започнало во 1949 до 1945 годиа. Случаите на дифтерија пораснаа од 40.000 до 250.000 (извор Don’t Get Stuc, Hannah Allen)

Во 1967 година, Гана е прогласена за држава без мали сипаници од страна на Светската здравствена организација WHO, откако дури 96% од населението било вакцинирано. Во 1972 година, Гана ја доживеа една од најлошите епидемии на заболувања од мали сипаници, со најголема стапка на смртност што се случила кога било претходно. (извор Dr. H. Albonico, MMR Vaccine Campaign in Switzerland, март 1990)

Во Велика Британија во периодот меѓу 1970 и 1990 година, повеќе од 200.000 случаи на магарешка кашлица се случиле кај целосно вакцинираните деца (извор Community Disease Surveillance Centre,UK)

Во 1970 година вакцинирањето против туберколоза во Индија во кое учествувале околу 260,000 луѓе, покажало дека повеќе случаи на туберколоза се случиле кај вакцинираните луѓе отколку кај невакцинираните (извор Lancet 12/1/80 P73)

Во 1977 година Доктор Џонас Салк кој прв ја разви вакцината против децка парализа, просведочи заедно со другите научници дека масовното вакцинирање против детцката парализа е причина за појава на истата во цел САД од 1961 година.  (извор Science 4/4/77 „Abstracts“)

Во 1979 година Шведска го напушти вакцинирањето против магарешката кашлица поради својата неефикасност. Од 5140 случаи на заболување, во 1978 година, утврдено е дека 84% од истите биле вакцинирани три пати (извор BMJ 283:696-697, 1981)

Во февруари во 1981 година Journal of American Medical Association откри дека 90% од гинекологите и 665 од педијатрите одбиле да примат вакцина против рубеола.

Во Оман во периодот меѓу 1988 и 1989 година епидемијата на детцка парализа се случи меѓу илјандиви целосно вакцинирани дечиња. Регијата со најголема стапка на инфекција од тогаш имала најголема покриеност на вакцинирање. Регијата со најниска стапа на заболени имала најниска покриеност на вакцинирање (извор Ланцет 21/9/91)

Во списанието New England Journal of Medicine во јули во 1994 година истражувањето покажало дека повеќе од 80% од децата помлади од 5 години, кои добиле магарешка кашлица во целост биле вакцинирани против истата.

Во 1990 година Journal of American Medical Association имаше текст за малите сипаници во кои пишуваше: Иако повеќе од 95% од децата во школска доба во САД се вакцинирани против истите, големата епидемија и понатаму се појавила во школите и повеќето случаи на забилување се појавили и кај претходно вакцинираните деца (извор Јама 21/11/90)

Научната медицина зема кредит да не прима никакви предлози и напредок што се однесува до здравјето. Повеќето веруваат дека победата над заразните болести од минатиот век е благодарение на изумот на вакцината.

Колерата, тифусот, дифтеријата и магарешката кашлица каки многу други, биле во пад и пред појавата на вакцината која стана достапна за сите а резлутатот на намалување на болестите на епидемија лежу во методите на санитација, уништување на отпадните води и истрибуцијата на храна и вода.